Το κοινωνικό πρόσωπο ενός τραπεζίτη /Update: Ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σας!

Και να που οι καιροί αλλάξανε..

Τα οράματα για την ελληνική κοινωνία και οι υποσχέσεις για ένα καλύτερο αύριο σταμάτησαν να δίνονται (έστω και ψεύτικα) από τους αξιότιμους πολιτικούς μας.
Στο προσκήνιο πέρασαν, πλέον, οι ξακουστοί δημοσιογράφοι μας (θα τους συναντήσεις σε μια τηλεοπτική βόλτα κάθε βράδυ στις 8), οι προβληματισμένοι ψυχαγωγοί μας (βλ.Λαζόπουλο-μέχρι νεωτέρας) και ένας μεγάλος τραπεζίτης..ο Α.Βγενόπουλος.

Μάλιστα, ο τελευταίος, όχι μόνο νοιάζεται για την ελληνική κοινωνία και οικονομία με δημόσιες αναφορές του, αλλά με κάθε ευκαιρία φροντίζει να το δείχνει και έμπρακτα.
Άκουσον, άκουσον!!!
Ένας τραπεζίτης να νοιάζεται για τα προβλήματα του τόπου μας, για το κοινό καλό.

Το ερώτημα, όμως, εστιάζεται στο για ποιό λόγο ο κ.Βγενόπουλος νοιάζεται για όλους εμάς? Γιατί εκφράζει δημόσια το κοινωνικό πρόσωπο του ιδίου και της τράπεζας που εκπροσωπεί?

Πολλοί μιλούν για έναν μεγάλο ανθρωπιστή. Άλλοι πάλι για ένα άτομο που προσδοκά στην πολιτική και κατ'επέκταση στην εξουσία. Είναι αλήθεια ότι ο λόγος του είναι κατα βάση πολιτικός, χωρίς όμως να χαρακτηριζεται από τη ξύλινη γλώσσα του πολιτικού. Συχνά επίσης μιλά, ή πιο σωστά κρίνει του Έλληνες πολιτικούς.

Σε δημόσια τοποθέτησή του είπε:

Τα σοβαρά προβλήματα της χώρας (οικονομικά, κοινωνικά, περιβαλλοντικά, πολιτιστικά και ηθικά) επιδεινώνονται, ενώ οι αποσπασματικές πολιτικές πράξεις και κρίσεις για την αντιμετώπισή τους δείχνουν έλλειψη σοβαρότητας και υπευθυνότητας. Η άσκηση κυβερνητικής εξουσίας με κριτήριο τις δημοσκοπήσεις και το πολιτικό κόστος, η εύκολη λύση του ξύλινου πολιτικού λόγου αντί της σοβαρής ανάλυσης και της υπεύθυνης τοποθέτησης και οι πολιτικές και προσωπικές φιλοδοξίες, που κρύβονται στο όνομα της εξυπηρέτησης των συμφερόντων του ελληνικού λαού, εξασφαλίζουν την επιδείνωση της κρίσης με απρόβλεπτες συνέπειες.


Όπως και να'χει αυτός ο άνθρωπος, όποιο σκοπό κι αν έχει, σου αρέσει να τον ακούς. Νομίζεις ότι είναι ο εκφραστής όλων όσων αισθάνεσαι βλέποντας την κατάντια του ελληνικού συστήματος. Και πιο πολύ σου αρέσει να τον ακούς, γιατί δεν περίμενες ποτέ ότι ένας μεγαλοτραπεζίτης, ένας μεγαλοεπιχειρηματίας, θα είχε τα ίδια πιστεύω (πλην των ποδοσφαιρικών) με σένα.